Disneyland Paris!

¡Hola!
Casi un mes después... ¡por fin puedo tener un rato libre para escribir! Madre mía, este ha sido el julio más ocupado de mi vida, yo creo, jaja. Me lo he pasado en grande, pero para alguien casero al final acaba agotando. Echaba de menos levantarme a las tantas y no preocuparme de qué tengo que hacer hoy ni de si llegaré antes de medianoche a casa xD

Me gustaría pararme a explicar una a una todas las cosas que han ido pasando, pero comprimir 3 semanas en un post no debe de ser bueno para la salud visual de quien lee, con tanta letra xD

Hoy quería centrarme en hablar de Disneyland (ノ´ヮ´)ノ*:・゚✧
A parte de ser lo primero que pasó este mes, hay muchas cosas que compartir ^_^


Este año ha sido la primera vez que hemos ido en familia al extranjero (aunque Francia esté aquí al lado xD) y a un parque temático tan conocido (y caro) como es Disneyland Paris. Siempre habíamos querido ir, como el 97% de población mundial (me he sacado el porcentaje de la manga), pero al ser 5 el precio se disparaba mucho y sólo se podía ir uno o dos días arruinándote casi y sin que dé tiempo a nada. Este año, sin embargo, por fin se vendió un piso de nuestros familiares y mi madre decidió emplear una parte para cumplir un sueño que tenemos desde que éramos niños (incluida ella). Al principio no nos hicimos ilusiones porque no era seguro, pero una vez mi padre compró los billetes de tren y marcó los 5 días que estaríamos de viaje en el calendario, ya empezamos a contar los días. Aun así no acabábamos de hacernos a la idea, ¡nos pilló muy de repente! Y aún quedaban muuuuchas semanas.

Pero el día llegó. Sin apenas darnos cuenta ya estábamos cogiendo el tren hacia París. 6 horas de viaje que no se me hicieron nada pesadas porque sólo con oír la megafonía en francés ya me hacía ilusión, jaja. Y podías pasearte por el restaurante del tren y aprovechar las mesas para dibujar o jugar a algo.


¡Y por fin llegamos a la estación! Tuvimos que coger un último tren (RER) que nos llevaría a Marne-la-Vallée, la parada del parque de DisneyLand. Fue muy gracioso porque mi padre sabe lo justo de francés (las 4 frases básicas) y por primera vez él ya no lo tenía todo tan controlado como siempre. Entonces es cuando tienes que optar por preguntar (en francés) a alguien de por ahí, aunque en Francia mucha gente habla español e inglés (por lo menos en las grandes ciudades). De todas formas, al final se las apañó para entender la máquina de los billetes (porque hizo click en la banderita española, que si no...).



Los billetes de tren eran tan pequeñitos y adorables que me los guardé de recuerdo, jaja


Una vez en la parada, fuimos a la estación de autobuses para que nos llevaran a nuestro hotel (New Port Bay's Club). Estábamos algo cansados del viaje, así que hasta la tarde estuvimos deshaciendo maletas y vagueando por la habitación (con el mapa del parque al lado para ir viendo a dónde iríamos los días siguientes).

Nuestro hotel es el que se ve atrás, estilo marinero
Mis hermanos y yo yendo hacia el parque, felices como perdices~

A la noche teníamos ganas de ver el parque, pero solo para echar un vistazo porque ya era tarde, sin subirnos a nada. Además, parecía que iba a llover (que ocurrió justo en el espectáculo de luces y fuegos artificiales de esa noche y nos pilló sin paraguas xD). Como era el primer día, no nos importó, por suerte el show nocturno se hace a diario y podíamos verlo las noches siguientes.

Cogiendo sitio para ver el espectáculo. Las veces siguientes estuvimos más cerca.
El parque mojado por la lluvia, la gente empezó a correr debajo de los toldos (incluidos nosotros) y pocos se quedaron a ver terminar el show.
¡Cuando vimos el castillo de la Bella Durmiente al final de la calle de Main Street nos hizo tanta ilusión! No dejaba de agarrar el brazo de mi hermana y decir "¡Miiiiiira!". Era todo muy bonito, con música de fondo por la calle, muchísimas tiendas y gente de todas partes del mundo paseando felizmente. Era como entrar en un mundo paralelo. Y me sentía hasta fuera de lugar, se olía a "caro" por todos lados y pensaba "¿pero qué hacemos aquí nosotros?" xD Es como cuando un plebeyo entra a un palacio.

Foto desde la estación del trenecito que daba la vuelta al parque. Una de mis vistas favoritas, el castillo al fondo nada más entrar a Main Street (la primera zona).

Al día siguiente tuvimos una excursión guiada a París. Ya que fuimos a Francia, mis padres pensaron que no podíamos irnos sin ver la capital al menos un día. Fue el día que más llovió, pero como gran parte del tiempo estuvimos en el autocar, no importó. Además, mejor que llueva haciendo turismo que no en DisneyLand y que no puedas subirte a nada.
Como fue todo guiado, pudimos ver todos los puntos clave de la ciudad, como el Louvre (la entrada), Notre Dame, les Champs Elysées, el Arco de Triunfo y por supuesto la Torre Eiffel. La visita incluía subir hasta el segundo piso, ¡vaya vistas! Fue impresionante.
Y luego también dimos un paseo en barco por el Sena, mientras por unos altavoces nos iban explicando todo lo que íbamos viendo.








Notre Dame desde el barquito


Nos dejó con una buena sensación de la ciudad, aunque muchas veces me recordaba bastante a Barcelona. Me dieron ganas de volver otro año y pasearme por las calles viendo cafeterías típicas y demás. ¡Ah! Y me hizo gracia reconocer varios sitios gracias al anime que vi antes del viaje, Ikoku meiro no Croisée, que me recomendó Raquel ^_^ La historia ocurre en París y se esmeran mucho en los paisajes, así que me fue bien para ir calentando motores para ver la ciudad, jaja.


Personajes principales del anime. La pequeñita (Yune) es la protagonista.
Por cierto, no sé si fue solo el día que fuimos nosotros, pero en las tiendas del Louvre estaba todo llenísimo y el 99% de esa gente eran asiáticos o.O No sé si coincidieron visitas guiadas o qué, pero no entendíamos de donde habían salido tantos xD Hasta los carteles de las tiendas tenían traducción al chino(?)
Nos llamó mucho la atención, salían de todas partes como setas.

Interior del Louvre. Todo eso eran asiáticos (o al menos el 99%).

Los días siguientes (lunes y martes) los empleamos totalmente en los parques. El lunes en el Disney Park y el martes en el Walt Disney Studios, aunque como es algo más pequeño, volvimos al otro por la tarde, jaja (nos gustaba más, aunque ambos estaban muy bien).

Entrada al parque Walt Disney Studios

Entrada a Disneyland Park. El edificio de atrás es el hotel más caro, de 5 estrellas.

Nos subimos en prácticamente todas las atracciones (excepto en las de niños muy pequeños y la de Aerosmith, que a mi hermana y a mí nos intimidó la salida tipo Furius Baco, de Port Aventura xD). Nos dio rabia porque tenía muy buena pinta, pero las salidas repentinas a tanta velocidad no nos van nada... Nos salimos de la cola en cuanto vimos cómo salía disparada.


Entrada a la atracción, está en el parque Walt Disney Studios

Mi hermana y yo nos subimos a todas las "fuertes" quitando esa, y sorprendentemente mi padre nos acompañó, jaja. Pongo fuertes entre comillas porque comparadas con las de Port Aventura nos parecieron normalitas. Nos llamó la atención eso, que la mayoría eran atracciones de poca duración y soportables en cuanto a bajadas y loopings. Por mí bien, porque tampoco soy de las que se suben a todo xD ¡Ah! Y ya nos habían advertido de que nos cansaríamos de hacer cola, pero sorprendentemente no fue así. Todas fueron rápidas, de unos 40/45 minutos de espera como máximo. En Port Aventura hemos llegado a esperar 2 horas x) Y para que luego la atracción dure menos de un minuto.

Y de personajes disfrazados, pensábamos que veríamos a más, pero se ve que cada uno tiene su hora de fotos y en cuanto aparecen casi ni los ves porque los padres con niños se amontonan a su alrededor para hacerles 3847392 fotos. Por suerte pudimos pillar a unos pocos, como cuando de repente se paseaba Pluto o Donald por nuestro hotel, jaja. Aunque me hubiera gustado ver a más, como a Peter Pan :/

Foto movida de Mickey paseándose por nuestro hotel, para que quede constancia jaja
La niña era española. Creo que había más españoles que franceses xD (incluidos trabajadores)



Eso sí, de princesas todas las que quieras, prácticamente todas las niñas pequeñas iban con un vestido de Rapunzel y sobre todo de Elsa (Frozen). Más monas~ Pero ojo, que el vestido cuesta unos 60€, y los padres se los compraban igual.

Todos los días antes de ir a dormir (después de cenar) fuimos a ver el show de los fuegos artificiales en el castillo (llamado Disney Dreams). Cada día nos pusimos en un sitio distinto, jaja. El mejor fue el último día (martes por la noche), porque lo vimos cerca y desde un punto céntrico. La primera vez que logramos verlo entero (la primera noche fue cuando llovió y nos fuimos), no pude aguantarme y se me cayó la lagrimilla. Era muy bonito ver escenas de pelis Disney con luces y fuegos artificiales. Cuando salió el Rey León, mi yo de 2 años empezó a dar saltos. Era todo tan bonito que a veces no parecía ni real.

Pongo fotos de internet porque no le hicimos ninguna, queríamos verlo bien:


 


La verdad es que ha sido de los mejores viajes que hemos tenido, por no decir el mejor. Pero también es verdad que es algo muy caro... Nosotros hemos podido ir por circunstancias puntuales, pero es cierto que es algo que no todo el mundo se puede permitir. Mientras estábamos por allí no nos quisimos parar a pensar en ello y preferimos disfrutar, pero muchos precios son desorbitados (sobre todo algunos restaurantes y productos). Me pareció ilógico que una postal costara 6€ o así. O que un llavero pequeñito costara 5€. Pero bueno, es normal porque cuando vas allí te gusta todo y haces una excepción. Veías a padres cargar con bolsas llenas de juguetes para sus niños y con una sonrisa de oreja a oreja. Además, realmente la comida es buena y de calidad, así como los alrededores y decoración. Y luego hay ofertas buenas, como que hasta los 7 años los niños no paguen.
En resumen: es muy caro, sobre todo si quieres comprar muchas cosas. Pero si tienes en cuenta el parque en sí y las instalaciones, creo que no pagas en vano. Está todo muy bien cuidado y los trabajadores se lo toman muy en serio (a parte de que todos saben muchos idiomas). Realmente no sientes que tiras el dinero. Pero eso sí: tampoco hay que idealizar y endeudarse para ir al hotel de 5 estrellas y comprar 8373932 souvenirs. Se puede ir con calma, hay hoteles de categorías no tan altas bastante asequibles y con un par de recuerdos ya está bien~ Se trata de organizarlo bien.
Creo que es algo que toda familia debe experimentar alguna vez, o si no cuando se es más mayor si te gusta Disney. Veías desde parejas de veinteañeros hasta ancianos, fue muy curioso.

Da igual quién seas, de dónde vengas, qué idioma hables o cómo seas. Cualquiera puede disfrutar en Disneyland y nadie te lo impedirá. Recuerdo que durante los días que estuvimos por el parque, por ejemplo, nos cruzamos varias veces con un chico heavy, con una cresta enorme y los ojos pintados de negro. Al principio nos preguntábamos: "¿Qué hará aquí?". Pero al final hasta le cogimos cariño (aunque solo lo viéramos de lejos), y ni te llamaba la atención verle pasearse por ahí.

Dejo unas cuantas fotos más:



Yendo a la zona de tiendas fuera del parque, donde están los hoteles y restaurantes: Disney Village
En la zona de Fantasyland
¡Uno de los días comimos en el mismísmo Pizza Planet!

Pizza Planet por dentro

Laberinto de Alicia en el País de las Maravillas


Detalle del techo c:
En una de las calles de Main Street


En Frontierland cogimos este barco. ¡Me encantó el diseño!

Surcando las aguas de Frontierland

En la zona de la atracción de Ratatouille (recientemente abierta), en Walt Disney Studios


Estoy muy agradecida por haber tenido la oportunidad de ir. Fue una experiencia muy bonita y me encantó compartirlo en familia. Si Dios quiere volveré, aunque sea con 30 y pico años y con niños xD
Siento que me he dejado muchas cosas por contar... pero 5 días dan para muchas cosas y a veces cuesta recordarlas una a una x)

Espero que os haya gustado ^_^
¡Gracias por leer! Espero que paséis un bonito agosto~

¡Ah! El 29 de julio este blog cumplió... 
¡4 años!

Madre mía... recuerdo que por aquél verano aún no había empezado la universidad... ¡y ahora han cambiado tantas cosas! Gracias por los que os habéis ido uniendo :) ¡Espero que sigamos compartiendo muchos años más!

¡Nos vemos!


 PD: No viene a cuento pero... ¡la primavera de 2015 estrenarán una secuela de la primera temporada de Digimon!

Qué nostalgia ver a los personajes de siempre pero yendo al instituto (TωT) ¡Que llegue ya! 

Comentarios

  1. Jo que buenísimo que allas podido ir para alla, un sueño que la mayoría tiene!, me alegra que te lo hayas gozado bastante !! Se ve hermoso en las fotos. Saludos y felicidades por los 4 años

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias! ^_^ Ojalá todo el mundo pudiera ir alguna vez, es como otro mundo.
      Gracias por la visita y por tu comentario!
      Saludos~

      Eliminar
  2. Qué suerte que halláis podido ir!!
    Me dais envidia =.=, espero poder ir algún día yo también!
    En serio van a hacer una secuela de la primera? O.o y yo que pensé que todo terminaba con Digimon Xros Wars (ahora lo echan en Clan y lo llaman Digimon Fusión... no entiendo porque lo cambian de nombre... xD).

    Ah y enhorabuena por tantos años como bloggera!
    Besines~~

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Espero que puedas ir! ^_^ Es una buena inversión, y planeándolo bien se puede ir y sin pagar tampoco una fortuna exagerada.

      Siiiii! Lo leí en twitter y lo decían usuarios diferentes, además que hay un cartel promocionándolo. Me hizo mucha ilusión *-* Yo solo seguí la serie hasta Digimon 3 (tamers) pero me perdí la mayoría de episodios... Y luego vi algunos de Digimon Frontier y ya está. He visto el que dan en Clan! Mi hermano lo sigue, pero yo he intentado ver alguno y se me hace raro... no me acaba de convencer que se "fusionen", no sé... Lo que no entiendo es por qué le cambian el nombre ._. quizás por el tema de la serie(?)

      Muchas gracias! Gracias por seguir comentando desde hace tiempo :3
      Besooos!

      Eliminar
  3. Patriii!

    Sere breve porque estoy desde el movil y en el trabajo, ahora no hay clientes...
    Me encanta que hayais podido ir (^o^)
    Paris es una ciudad que me encanto, tiene un algo si hoy dia no estuviera aqui creo que habria acabado alli, la adoro!
    Aunque fui a disney guardo pocos recuerdos, pero si muchos de paris, ojala pueda ir con ken, seria algo que me encantaria!

    Muchos besos!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sandraa!
      Muchas gracias por pasarte y comentar :3 Aprecio mucho cuando dedicas tiempo, sé que estás ocupada, así que no te preocupes por si es más corto o largo!

      Gracias! ^u^
      Ohh qué guay que también te guste mucho la ciudad ^^ A mí también me dejó buena sensación, me parece muy interesante. Me gustaría volver para explorarla más a fondo.

      A ver si podéis ir un día los dos! Seguro que lo pasaríais en grande :D

      Mucho ánimo con el trabajo y todo!
      Un besote! <3

      Eliminar
  4. Me alegro de que te lo pasaras tan bien en Francia!! Yo fui a Disneyland cuando era pequeña y me gusto mucho también (^^)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias, Sarah! ^_^ Es un sitio muy bonito, a ver si en un futuro se puede volver!
      Gracias por pasar~

      Eliminar
  5. Raquel!
    Muchas gracias por tu super comentario >u< Me alegro que te haya gustado la entrada y las fotos! He tenido que hacer selección porque hicimos muchas, unas 400 o así xD Yo es que si me dan la cámara y estoy en un sitio así, a cada paso: "foto!".

    Siempre se puede volver~ Yo digo que estas cosas se aprecian mucho (aunque sea diferente de los niños) cuando se es mayor, también. Es como que te devolviera esa ilusión, no sé ^^

    Jaja síi! Me hizo ilusión cuando escuché "estos son Les Champs Elysées". Y yo: "Ahhhh! En la serie los mencionan!" Me gustó mucho :D Me quedó un buen recuerdo de la historia y los personajes.

    Es eso, está todo muy caro y sigue así porque saben que la gente gasta igual cuando están por allí. Pero bueno, como mucho puedes comprar algo de un personaje o peli que te haga mucha ilusión y alguna postal y ya está~ Es hacer selección :) Lo que hacía yo era sacar foto a lo que me gustaba y no podía comprar, jaja.

    Gracias! ^o^ No soy muy regular con el blog, pero me siento muy a gusto por aquí. Es genial porque conoces a mucha gente afín a ti :)
    Espero seguir por aquí mucho tiempo!

    Ahhh! Qué original el vídeo! Está muy bien hecho!
    El primer opening de Digimon 1 siempre me da un subidón... jajaja

    Gracias por pasarte y comentar!
    Besos! <3

    ResponderEliminar
  6. Jo hi vaig anar quan era petita :) És tota una experiencia! Fa com 20 anys i encara conservo el plànol del parc amb els autògrafs dels personatges, imagina.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sí que ho és :D Buah! Ha de ser curiós veure les diferències després d'anys, tot i que segur que sempre et sents com un nen quan hi vas. Què maco lo dels autògrafs :) A nosaltres ens va costar veure personatges, sempre estaven acosats per pares amb càmeres jajaja

      Gràcies per passar!

      Eliminar

Publicar un comentario

¡Gracias por tu tiempo! / Thank you for your time!

Entradas populares de este blog

Anime: Card captor Sakura [Aviso: ¡post largo!]

5 centímetros por segundo

BTS en el Wembley (1 de junio de 2019)